gentilicius

Latin

Étymologie

Avec, pour variante gentilitius, dérivé de gentilitas  parenté, famille ») avec le suffixe -ius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif gentilicius gentiliciă gentilicium gentiliciī gentiliciae gentiliciă
Vocatif gentilicie gentiliciă gentilicium gentiliciī gentiliciae gentiliciă
Accusatif gentilicium gentiliciăm gentilicium gentiliciōs gentiliciās gentiliciă
Génitif gentiliciī gentiliciae gentiliciī gentiliciōrŭm gentiliciārŭm gentiliciōrŭm
Datif gentiliciō gentiliciae gentiliciō gentiliciīs gentiliciīs gentiliciīs
Ablatif gentiliciō gentiliciā gentiliciō gentiliciīs gentiliciīs gentiliciīs

gentilicius \Prononciation ?\

  1. De famille, de gens.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.