fulgens

Latin

Étymologie

De fulgeo (« briller, étinceler »).

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif fulgens fulgens fulgens fulgentēs fulgentēs fulgentia
Vocatif fulgens fulgens fulgens fulgentēs fulgentēs fulgentia
Accusatif fulgentem fulgentem fulgens fulgentēs fulgentēs fulgentia
Génitif fulgentis fulgentis fulgentis fulgentium fulgentium fulgentium
Datif fulgentī fulgentī fulgentī fulgentibus fulgentibus fulgentibus
Ablatif fulgentī fulgentī fulgentī fulgentibus fulgentibus fulgentibus

fulgens \Prononciation ?\ (comparatif : fulgentior, superlatif : fulgentissimus)

  1. Étincelant, brillant, éclatant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés

  • fulgenter

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.