fianĉinigu

Espéranto

Forme de verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif fianĉinigisfianĉinigasfianĉinigos
Participe actif fianĉiniginta(j,n) fianĉiniganta(j,n) fianĉinigonta(j,n)
Participe passif fianĉinigita(j,n) fianĉinigata(j,n) fianĉinigota(j,n)
Adverbe actif fianĉiniginte fianĉinigante fianĉinigonte
Adverbe passif fianĉinigite fianĉinigate fianĉinigote
Mode Conditionnel Subj. / Impér. Infinitif
Présent fianĉinigusfianĉinigu fianĉinigi
voir le modèle “eo-conj”

fianĉinigu \fi.an.t͡ʃi.ˈni.ɡu\

  1. Subjonctif du verbe fianĉinigi (transitif).
  2. Imperatif du verbe fianĉinigi (transitif).

Variantes orthographiques

  • si pas de lettre accentuée possible par le clavier : fiancxinigu

Antonymes

Proposition de réforme rejetée de 1895 (une des sources de l’Ido)

  • nouvelle forme = fianzinigan \fi.an.ʃi.ˈni.ɡan\ (explication: voir l’infinitif)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.