fangen
: fången
Allemand
Étymologie
- Du vieux haut allemand fāhan.
Verbe
Mode ou temps |
Personne | Forme |
---|---|---|
Présent | 1re du sing. | ich fange |
2e du sing. | du fängst | |
3e du sing. | er fängt | |
Prétérit | 1re du sing. | ich fing |
Subjonctif II | 1re du sing. | ich finge |
Impératif | 2e du sing. | fang |
2e du plur. | fangt | |
Participe passé | gefangen | |
Auxiliaire | haben | |
voir conjugaison allemande |
fangen \ˈfaŋǝn\ (voir la conjugaison)
Apparentés étymologiques
- Fang masculin
Prononciation
- ˈfa.ŋǝn : écouter « fangen [Prononciation ?] »
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.