en hon touez
Breton
Forme de locution prépositive
en hon touez \ɛnɔ̃nˈtweːs\
- Première personne du pluriel de la préposition e-touez.
- « N’ eus den dimezet ebet en hon touez. Bez’ e c’hell beza intañvien avat. » — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, p. 256)
- « Il n’y a aucun homme marié parmi nous. Mais il peut y avoir des veufs. »
- « N’ eus den dimezet ebet en hon touez. Bez’ e c’hell beza intañvien avat. » — (Yann ar Flocʼh, Koñchennou eus Bro ar Ster Aon, Kemper, 1950, p. 256)
Variantes dialectales
- en hon zouez
Synonymes
- en hor mesk
- en hor metoù
- en hon touesk
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.