ebrius

Espéranto

Forme de verbe

Temps Passé Présent Futur
Indicatif ebriisebriasebrios
Participe actif ebriinta(j,n) ebrianta(j,n) ebrionta(j,n)
Adverbe ebriinte ebriante ebrionte
Mode Conditionnel Subj. / Impératif Infinitif
Présent ebriusebriu ebrii
voir le modèle “eo-conj-intrans”

ebrius \e.ˈbɾi.us\

  1. Conditionnel du verbe ebrii (intransitif).

Antonymes

Prononciation

Latin

Étymologie

Étymologie obscure [1] ; peut-être à rapprocher de sobrius. Simon-Jude Honnorat le dérive de bria « vase à boire » → voir broc, en citant Gérard Vossius qui, à son tour, se réfère à Flavius Sosipater Charisius[2].

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif ēbrĭus ēbrĭă ēbrĭum ēbrĭī ēbrĭae ēbrĭă
Vocatif ēbrĭe ēbrĭă ēbrĭum ēbrĭī ēbrĭae ēbrĭă
Accusatif ēbrĭum ēbrĭăm ēbrĭum ēbrĭōs ēbrĭās ēbrĭă
Génitif ēbrĭī ēbrĭae ēbrĭī ēbrĭōrŭm ēbrĭārŭm ēbrĭōrŭm
Datif ēbrĭō ēbrĭae ēbrĭō ēbrĭīs ēbrĭīs ēbrĭīs
Ablatif ēbrĭō ēbrĭā ēbrĭō ēbrĭīs ēbrĭīs ēbrĭīs

ēbrĭus \ˈeː.bɾi.us\

  1. (Sens étymologique) Qui s'est rempli (le ventre) ; synonyme : satur.
    • cum tu satura atque ebria eris, puer ut satur sit facito, Ter. Hec. 5, 2, 3
  2. Ivre.
    • homo hic ebrius est… Tu istic, ubi bibisti? Plaute. Am. 2, 1, 25

Quasi-synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.