dizifenn

Breton

Étymologie

De difenndéfense ») avec le préfixe privatif di-.

Adjectif

dizifenn \di.ˈzi.fːɛn\

  1. Sans défense.
    • Edo da vat o klask rei taol ar maro d’ar paour kaez loenn dizifenn.  (Jakez Riou, Troiou-kamm Alanig al Louarn 1, Gwalarn, 1936, p. 11)
      Il était pour de bon en train d’essayer de donner la mort au pauvre animal sans défense.
    • Bez’ ez eus bet diou relijion vras o deus bet da bal ha da vennad gwellaat an dud, lakaat an eeunded, al lealded, ar peocʼh hag ar gengarantez da ren etrezo, diou relijion a zo bet damantus d’ar re wan, d’ar re zizifenn, ar Gristeniez en Europa hag ar Vouddhaadegez en Azia.  (Meven Mordiern, Gant louez an Doueed in Gwalarn, niv. 115-116, 1938, p. 83-84)
      Il y a eu deux grandes religions qui ont eu pour but et pour résolution de rendre les gens meilleurs, de faire régner la droiture, la loyauté, la paix et l’amour mutuel parmi eux, deux religions qui ont été soucieuses des faibles, des sans défense, le christianisme en Europe et le Bouddhisme en Asie.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.