dehortativus

Latin

Étymologie

De dehortatio avec le suffixe -vus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif dehortativus dehortativă dehortativum dehortativī dehortativae dehortativă
Vocatif dehortative dehortativă dehortativum dehortativī dehortativae dehortativă
Accusatif dehortativum dehortativăm dehortativum dehortativōs dehortativās dehortativă
Génitif dehortativī dehortativae dehortativī dehortativōrŭm dehortativārŭm dehortativōrŭm
Datif dehortativō dehortativae dehortativō dehortativīs dehortativīs dehortativīs
Ablatif dehortativō dehortativā dehortativō dehortativīs dehortativīs dehortativīs

dehortativus \Prononciation ?\

  1. Dissuasif.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.