damant

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe damer
Participe Présent damant
Passé

damant \da.mɑ̃\

  1. Participe présent du verbe damer.

Breton

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

damant \ˈdãmːãnt\ masculin

  1. Embarras, scrupule.
    • — « [...]. Pignit war-laez, traoù a zo war an daol, debrit hag evit hep damant. »  (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 106)
      — « [...]. Montez à l’étage, il y a des choses sur la table, mangez et buvez sans scrupule. »
  2. Merci, pitié.
  3. Peine, soin, sollicitude, souci.
  4. Plainte.

Composés

Dérivés

  • damanterezh
  • damantiñ
  • damantus
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.