cupidus
Latin
Étymologie
- Apparenté à cupio.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | cupidus | cupidă | cupidum | cupidī | cupidae | cupidă |
Vocatif | cupide | cupidă | cupidum | cupidī | cupidae | cupidă |
Accusatif | cupidum | cupidăm | cupidum | cupidōs | cupidās | cupidă |
Génitif | cupidī | cupidae | cupidī | cupidōrŭm | cupidārŭm | cupidōrŭm |
Datif | cupidō | cupidae | cupidō | cupidīs | cupidīs | cupidīs |
Ablatif | cupidō | cupidā | cupidō | cupidīs | cupidīs | cupidīs |
cupidus \Prononciation ?\
- Désirant, qui désire, qui aime, passionné.
- cupidus in cognoscenda rerum natura, Cicéron. Off. 1, 43, 154
- désirant connaître la vérité.
- cupidus in cognoscenda rerum natura, Cicéron. Off. 1, 43, 154
- Cupide, avide.
- eum cupidum rerum novarum, cupidum imperi cognoverat, Cesar. BG. 5
- il savait son goût de l’aventure, sa soif de domination.
- eum cupidum rerum novarum, cupidum imperi cognoverat, Cesar. BG. 5
- Amoureux, d’où partial.
- cupidus Verris, Cicéron.
- partial pour Verrès.
- cupidus Verris, Cicéron.
Références
- « cupidus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.