contiguus

Latin

Étymologie

De contingo (« toucher ») avec le suffixe -uus.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif contiguus contiguă contiguum contiguī contiguae contiguă
Vocatif contigue contiguă contiguum contiguī contiguae contiguă
Accusatif contiguum contiguăm contiguum contiguōs contiguās contiguă
Génitif contiguī contiguae contiguī contiguōrŭm contiguārŭm contiguōrŭm
Datif contiguō contiguae contiguō contiguīs contiguīs contiguīs
Ablatif contiguō contiguā contiguō contiguīs contiguīs contiguīs

contiguus \Prononciation ?\

  1. Contigu, qui se touche.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Antonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.