cinaedus

Latin

Étymologie

Du grec ancien κίναιδος, kínaidos.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif cinaedus cinaedă cinaedum cinaedī cinaedae cinaedă
Vocatif cinaede cinaedă cinaedum cinaedī cinaedae cinaedă
Accusatif cinaedum cinaedăm cinaedum cinaedōs cinaedās cinaedă
Génitif cinaedī cinaedae cinaedī cinaedōrŭm cinaedārŭm cinaedōrŭm
Datif cinaedō cinaedae cinaedō cinaedīs cinaedīs cinaedīs
Ablatif cinaedō cinaedā cinaedō cinaedīs cinaedīs cinaedīs

cinaedus \Prononciation ?\

  1. (Sexualité) Efféminé, sodomite, débauché.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif cinaedus cinaedī
Vocatif cinaede cinaedī
Accusatif cinaedum cinaedōs
Génitif cinaedī cinaedōrum
Datif cinaedō cinaedīs
Ablatif cinaedō cinaedīs

cinaedus \Prononciation ?\ masculin

  1. (Sexualité) Efféminé, débauché, mignon.
    • "O, inquit, hominem acutum atque urbanitatis vernaculae fontem! Quid? Tu non intellexeras cinaedum embasicoetan vocari?"  (Pétrone, Satyricon)
      Ô l’habile homme ! répondit-elle en frappant doucement des mains ; la question est spirituelle ! Embasicète ne veut-il pas dire incube. Cela vous étonne ?  (traduction)

Dérivés

  • cinaedicus
  • cinaedulus

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.