cimbru

Roumain

Étymologie

Du grec thymbra. Toutefois une étymologie plus ancienne depuis le latin cimbrus ou l'italien cimbro n'est pas exclue.

Nom commun

masculin Singulier Pluriel
casnon articuléarticulénon articuléarticulé
Nominatif
Accusatif
cimbru cimbrul cimbri cimbrii
Datif
Génitif
cimbru cimbrului cimbri cimbrilor
Vocatif

cimbru \ˈʧim.bru\ masculin

  1. Diverses plantes aromatiques de la famille des lamiacées, thym, sariette.
    • Cimbrul își are originile pe țărmurile europene ale Mării Mediterane.
      Le thym trouve ses origine sur les rivages européens de la mer Méditerranée.

Dérivés

  • cimbru-de-câmp : « thym »

Synonymes

  • cimbrișor : « thym »
  • ciumurică : « thym »
  • lămâioară : « thym »
  • lămâită : « seringat (jasmin des poètes) »
  • piperniță-de-grădină : « thym »

Références

Voir aussi

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.