catalecticus

Latin

Étymologie

Du grec ancien καταληκτικός, katalêktikós. Du verbe κατα-λήγω : se terminer brusquement

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif catalecticus catalectică catalecticum catalecticī catalecticae catalectică
Vocatif catalectice catalectică catalecticum catalecticī catalecticae catalectică
Accusatif catalecticum catalecticăm catalecticum catalecticōs catalecticās catalectică
Génitif catalecticī catalecticae catalecticī catalecticōrŭm catalecticārŭm catalecticōrŭm
Datif catalecticō catalecticae catalecticō catalecticīs catalecticīs catalecticīs
Ablatif catalecticō catalecticā catalecticō catalecticīs catalecticīs catalecticīs

catalecticus \Prononciation ?\

  1. Catalectique.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.