bioticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien βιοτικός, biōtikos (« de la vie »).
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | bioticus | biotică | bioticum | bioticī | bioticae | biotică |
Vocatif | biotice | biotică | bioticum | bioticī | bioticae | biotică |
Accusatif | bioticum | bioticăm | bioticum | bioticōs | bioticās | biotică |
Génitif | bioticī | bioticae | bioticī | bioticōrŭm | bioticārŭm | bioticōrŭm |
Datif | bioticō | bioticae | bioticō | bioticīs | bioticīs | bioticīs |
Ablatif | bioticō | bioticā | bioticō | bioticīs | bioticīs | bioticīs |
bioticus \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « bioticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.