aŭguri
Espéranto
Étymologie
- De latin augur (« augure, auspice, présage »).
Verbe
| Temps | Passé | Présent | Futur |
|---|---|---|---|
| Indicatif | aŭguris | aŭguras | aŭguros |
| Participe actif | aŭgurinta(j,n) | aŭguranta(j,n) | aŭguronta(j,n) |
| Participe passif | aŭgurita(j,n) | aŭgurata(j,n) | aŭgurota(j,n) |
| Adverbe actif | aŭgurinte | aŭgurante | aŭguronte |
| Mode | Conditionnel | Subj. / Impér. | Infinitif |
| Présent | aŭgurus | aŭguru | aŭguri |
| voir le modèle “eo-conj” | |||
aŭguri \aw.ˈɡu.ɾi\ transitif mot-racine 6OA
Dérivés
- bonaŭgura
- malbonaŭgura
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « aŭguri [Prononciation ?] »
Voir aussi
- aŭgurado sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
Vocabulaire:
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (vérifié)
- aŭguri sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- aŭguri sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "aŭgur-" présente dans la 6a Oficiala Aldono de 1935 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-i" présente dans le dictionnaire des racines "Universala Vortaro" ( de l’Akademio de Esperanto).
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.