auxiliarius

Latin

Étymologie

De auxilium (« aide ») avec le suffixe -arius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif auxiliarius auxiliariă auxiliarium auxiliariī auxiliariae auxiliariă
Vocatif auxiliarie auxiliariă auxiliarium auxiliariī auxiliariae auxiliariă
Accusatif auxiliarium auxiliariăm auxiliarium auxiliariōs auxiliariās auxiliariă
Génitif auxiliariī auxiliariae auxiliariī auxiliariōrŭm auxiliariārŭm auxiliariōrŭm
Datif auxiliariō auxiliariae auxiliariō auxiliariīs auxiliariīs auxiliariīs
Ablatif auxiliariō auxiliariā auxiliariō auxiliariīs auxiliariīs auxiliariīs

auxiliarius \Prononciation ?\

  1. Auxiliaire, d'aide, aidant, secourable.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Efficace.

Synonymes

Références

  • « auxiliarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 197)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.