arbitras

Voir aussi : arbitrás

Français

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe arbitrer
Indicatif Présent
Imparfait
Passé simple
tu arbitras
Futur simple

arbitras \aʁ.bi.tʁa\

  1. Deuxième personne du singulier du passé simple du verbe arbitrer.

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe arbitrar
Indicatif Présent (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras
Imparfait (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras
Passé simple (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras
Futur simple (yo) arbitras
(tú) arbitras
(vos) arbitras
(él/ella/usted) arbitras
(nosotros-as) arbitras
(vosotros-as) arbitras
(os) arbitras
(ellos-as/ustedes) arbitras

arbitras \Prononciation ?\

  1. Deuxième personne du singulier () du présent de l’indicatif de arbitrar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.