apoplecticus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀποπληκτικός, apoplektikos.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | apoplecticus | apoplectică | apoplecticum | apoplecticī | apoplecticae | apoplectică |
Vocatif | apoplectice | apoplectică | apoplecticum | apoplecticī | apoplecticae | apoplectică |
Accusatif | apoplecticum | apoplecticăm | apoplecticum | apoplecticōs | apoplecticās | apoplectică |
Génitif | apoplecticī | apoplecticae | apoplecticī | apoplecticōrŭm | apoplecticārŭm | apoplecticōrŭm |
Datif | apoplecticō | apoplecticae | apoplecticō | apoplecticīs | apoplecticīs | apoplecticīs |
Ablatif | apoplecticō | apoplecticā | apoplecticō | apoplecticīs | apoplecticīs | apoplecticīs |
apoplecticus \Prononciation ?\
- (Médecine) Apoplectique.
Références
- « apoplecticus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.