antipodus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien ἀντίπους, antipous, formé d'après la forme fléchie ἀντίποδος.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | antipodus | antipodă | antipodum | antipodī | antipodae | antipodă |
Vocatif | antipode | antipodă | antipodum | antipodī | antipodae | antipodă |
Accusatif | antipodum | antipodăm | antipodum | antipodōs | antipodās | antipodă |
Génitif | antipodī | antipodae | antipodī | antipodōrŭm | antipodārŭm | antipodōrŭm |
Datif | antipodō | antipodae | antipodō | antipodīs | antipodīs | antipodīs |
Ablatif | antipodō | antipodā | antipodō | antipodīs | antipodīs | antipodīs |
antipodus \Prononciation ?\
Références
- « antipodus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.