ankounacʼhaat
Breton
Étymologie
- Dérivé de ankounacʼh avec le suffixe -aat.
- À comparer avec les verbes anghofio en gallois, ankevy en cornique (sens identique).
Verbe
ankounacʼhaat \ˌãŋkũnaˈɣɑːt\ transitif (conjugaison) (pronominal : en em ankounacʼhaat)
- Oublier.
- Rust a-walcʼh e voe e respont : « [...]. Arabat dit ankounacʼhaat ober ur sin ar groaz en ur sevel diouzh ar mintin, hag a-raok en em astenn war da wele, da ziwezh pep devezh. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, p. 18)
- Sa réponse fut assez brutale : « [...]. Tu ne dois pas oublier de faire un signe de croix en te levant le matin, et avant de t’allonger sur ton lit, à la fin de chaque journée. [...]. »
- Rust a-walcʼh e voe e respont : « [...]. Arabat dit ankounacʼhaat ober ur sin ar groaz en ur sevel diouzh ar mintin, hag a-raok en em astenn war da wele, da ziwezh pep devezh. [...]. » — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, p. 18)
Synonymes
Dérivés
- ankounacʼhaenn
- ankounacʼhamant
- ankounacʼhaus
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.