aeracius

Latin

Étymologie

De aes, aeris (« airain ») avec le suffixe -acius.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif aeracius aeraciă aeracium aeraciī aeraciae aeraciă
Vocatif aeracie aeraciă aeracium aeraciī aeraciae aeraciă
Accusatif aeracium aeraciăm aeracium aeraciōs aeraciās aeraciă
Génitif aeraciī aeraciae aeraciī aeraciōrŭm aeraciārŭm aeraciōrŭm
Datif aeraciō aeraciae aeraciō aeraciīs aeraciīs aeraciīs
Ablatif aeraciō aeraciā aeraciō aeraciīs aeraciīs aeraciīs

aeracius \Prononciation ?\

  1. D'airain, de bronze.

Références

  • « aeracius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 78)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.