abietarius
Latin
Étymologie
- De abies, abietis (« sapin ») avec le suffixe -arius.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | abietarius | abietariă | abietarium | abietariī | abietariae | abietariă |
Vocatif | abietarie | abietariă | abietarium | abietariī | abietariae | abietariă |
Accusatif | abietarium | abietariăm | abietarium | abietariōs | abietariās | abietariă |
Génitif | abietariī | abietariae | abietariī | abietariōrŭm | abietariārŭm | abietariōrŭm |
Datif | abietariō | abietariae | abietariō | abietariīs | abietariīs | abietariīs |
Ablatif | abietariō | abietariā | abietariō | abietariīs | abietariīs | abietariīs |
abietarius \Prononciation ?\
Synonymes
Références
- « abietarius », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 (page 14)
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.