aanreiken

Néerlandais

Étymologie
Composé de la particule séparable aan et du verbe reiken (« tendre »).

Verbe

Présent Prétérit
ik reik aan reikte aan
jij reikt aan
hij, zij, het reikt aan
wij reiken aan reikten aan
jullie reiken aan
zij reiken aan
u reikt aan reikte aan
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben aanreikend aangereikt

aanreiken \Prononciation ?\ transitif (bitransitif)

  1. Tendre, donner, passer.
    • Reik mij dat boek eens aan.
      Passe moi ce livre.

Homophones
  • aanrijken

Synonymes

Prononciation
  • Pays-Bas : écouter « aanreiken »
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.