Indicus
Latin
Étymologie
- Du grec ancien Ἰνδικός, Indikós.
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Indicus | Indică | Indicum | Indicī | Indicae | Indică |
Vocatif | Indice | Indică | Indicum | Indicī | Indicae | Indică |
Accusatif | Indicum | Indicăm | Indicum | Indicōs | Indicās | Indică |
Génitif | Indicī | Indicae | Indicī | Indicōrŭm | Indicārŭm | Indicōrŭm |
Datif | Indicō | Indicae | Indicō | Indicīs | Indicīs | Indicīs |
Ablatif | Indicō | Indicā | Indicō | Indicīs | Indicīs | Indicīs |
Indicus \Prononciation ?\
Apparentés étymologiques
Références
- « Indicus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.