Cronius

Latin

Étymologie

Du grec ancien Κρόνιος, Krónios.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif Cronius Croniă Cronium Croniī Croniae Croniă
Vocatif Cronie Croniă Cronium Croniī Croniae Croniă
Accusatif Cronium Croniăm Cronium Croniōs Croniās Croniă
Génitif Croniī Croniae Croniī Croniōrŭm Croniārŭm Croniōrŭm
Datif Croniō Croniae Croniō Croniīs Croniīs Croniīs
Ablatif Croniō Croniā Croniō Croniīs Croniīs Croniīs

Cronius \Prononciation ?\

  1. De Cronos.

    Synonymes

    Prénom

    Cas Singulier
    Nominatif Cronius
    Vocatif Cronie
    Accusatif Cronium
    Génitif Croniī
    Datif Croniō
    Ablatif Croniō

    Cronius \Prononciation ?\ masculin

    1. Nom d’homme.
      • post eum Apollonides et Cronius in gloria fuere quique divi Augusti imaginem simillime expressit, qua postea principes signant, Dioscurides.  (Pline l'Ancien, Naturalis Historia)
        Apollonidès et Cronius y [dans la taille des pierres précieuses] excellèrent, comme aussi Dioscurides, qui grava de cette façon l'effigie très ressemblante du dieu Auguste, effigie que les empereurs depuis emploient comme cachet.

    Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.