Arretinus
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | Arretinus | Arretină | Arretinum | Arretinī | Arretinae | Arretină |
Vocatif | Arretine | Arretină | Arretinum | Arretinī | Arretinae | Arretină |
Accusatif | Arretinum | Arretinăm | Arretinum | Arretinōs | Arretinās | Arretină |
Génitif | Arretinī | Arretinae | Arretinī | Arretinōrŭm | Arretinārŭm | Arretinōrŭm |
Datif | Arretinō | Arretinae | Arretinō | Arretinīs | Arretinīs | Arretinīs |
Ablatif | Arretinō | Arretinā | Arretinō | Arretinīs | Arretinīs | Arretinīs |
Ārrētīnus \Prononciation ?\
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | Arretinus | Arretinī |
Vocatif | Arretine | Arretinī |
Accusatif | Arretinum | Arretinōs |
Génitif | Arretinī | Arretinōrum |
Datif | Arretinō | Arretinīs |
Ablatif | Arretinō | Arretinīs |
Ārrētīnus \Prononciation ?\ masculin
- Variante de Aretinus.
Références
- « Arretinus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de
Wiktionary.
Le texte est sous licence Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.