-antia

Voir aussi : antia

Interlingua

Étymologie

Du latin -antia dérivé du participe présent des verbes en -are ou -entia pour les verbes en -ere, -ire. La finale -ance/-ence correspond dans le registre suffixal à la terminaison du participe et à la finale adjectivale -ant, -ent.

Suffixe

-antia \ˈan.t͡si.ɐ\, \ˈan.t͡sjɐ\, (Rare)s cas: \an.ˈti.ɐ\

  1. -ance.

Composés

abundantia, accostumantia, alliantia, ambulantia, arithmomantia, assecurantia, bastantia, bibliomantia, brillantia, brilliantia, cartomantia, catoptromantia, ceromantia, chiromantia, circumstantia, concordantia, consonantia, constantia, covariantia, defiantia, delivrantia, desperantia, disaccostumantia, discrepantia, distantia, dominantia, elegantia, equidistantia, extravagantia, fidantia, garantia, importantia, instantia, intolerantia, invariantia, mercantia, militantia, necromantia, observantia, perseverantia, pregnantia, preponderantia, reassecurantia, redundantia, reluctantia, repugnantia, resonantia, significantia, similantia, sperantia, substantia, surveliantia, tolerantia, usantia, vacantia, variantia, vengiantia

Voir aussi

  • L’annexe Suffixes en interlingua


Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.