τάρανδος

Grec

Étymologie

Du grec ancien τάρανδος, tárandros.

Nom commun

Modèle:el-κλίσ-'καρδινάλιος' τάρανδος \ˈta.ɾan.ðɔs\ masculin

  1. (Zoologie) Renne.

Vocabulaire apparenté par le sens

Voir aussi

Grec ancien

Étymologie

Peut-être du proto-finno-ougrien *šardo, *šardō ou *šordō. Il n'existe apparemment aucun lien avec le mot ταῦρος, taûros  taureau »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel Duel
Nominatif τάρανδος αἱ τάρανδοι τὼ ταράνδω
Vocatif τάρανδε τάρανδοι ταράνδω
Accusatif τὴν τάρανδον τὰς ταράνδους τὼ ταράνδω
Génitif τῆς ταράνδου τῶν ταράνδων τοῖν ταράνδοιν
Datif τῇ ταράνδ ταῖς ταράνδοις τοῖν ταράνδοιν

τάρανδος, tarandos \ˈta.ran.dos\ masculin

  1. (Zoologie) Renne ou élan, bête à corne du pays scythe aussi appelé ἔλαφος πλατυκέρως.

    Dérivés dans d’autres langues

    Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons - Attribution - Sharealike. Des conditions supplémentaires peuvent s'appliquer aux fichiers multimédias.