ἱστάς

See also: -ίστας

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /his.tǎːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)isˈtas/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /isˈtas/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /isˈtas/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /isˈtas/

Verb

ῐ̔στᾱ́ς • (histā́s)

present active participle of ἵστημι (hístēmi)

Inflection

First and third declension of ῐ̔στᾱ́ς; ῐ̔στᾶσᾰ; ῐ̔στᾰ́ν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ῐ̔στᾱ́ς histā́s	ῐ̔στᾶσᾰ histâsa	ῐ̔στᾰ́ν histán	ῐ̔στᾰ́ντε histánte	ῐ̔στᾱ́σᾱ histā́sā	ῐ̔στᾰ́ντε histánte	ῐ̔στᾰ́ντες histántes	ῐ̔στᾶσαι histâsai	ῐ̔στᾰ́ντᾰ histánta
Genitive	ῐ̔στᾰ́ντος histántos	ῐ̔στᾱ́σης histā́sēs	ῐ̔στᾰ́ντος histántos	ῐ̔στᾰ́ντοιν histántoin	ῐ̔στᾱ́σαιν histā́sain	ῐ̔στᾰ́ντοιν histántoin	ῐ̔στᾰ́ντων histántōn	ῐ̔στᾱσῶν histāsôn	ῐ̔στᾰ́ντων histántōn
Dative	ῐ̔στᾰ́ντῐ histánti	ῐ̔στᾱ́σῃ histā́sēi	ῐ̔στᾰ́ντῐ histánti	ῐ̔στᾰ́ντοιν histántoin	ῐ̔στᾱ́σαιν histā́sain	ῐ̔στᾰ́ντοιν histántoin	ῐ̔στᾶσῐ / ῐ̔στᾶσῐν histâsi(n)	ῐ̔στᾱ́σαις histā́sais	ῐ̔στᾶσῐ / ῐ̔στᾶσῐν histâsi(n)
Accusative	ῐ̔στᾰ́ντᾰ histánta	ῐ̔στᾶσᾰν histâsan	ῐ̔στᾰ́ν histán	ῐ̔στᾰ́ντε histánte	ῐ̔στᾱ́σᾱ histā́sā	ῐ̔στᾰ́ντε histánte	ῐ̔στᾰ́ντᾰς histántas	ῐ̔στᾱ́σᾱς histā́sās	ῐ̔στᾰ́ντᾰ histánta
Vocative	ῐ̔στᾱ́ς histā́s	ῐ̔στᾶσᾰ histâsa	ῐ̔στᾰ́ν histán	ῐ̔στᾰ́ντε histánte	ῐ̔στᾱ́σᾱ histā́sā	ῐ̔στᾰ́ντε histánte	ῐ̔στᾰ́ντες histántes	ῐ̔στᾶσαι histâsai	ῐ̔στᾰ́ντᾰ histánta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ῐ̔στᾰ́ντως histántōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.