ἕτοιμος
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hé.toi̯.mos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈ(h)ɛ.ty.mos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈe.ty.mos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈe.ty.mos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈe.ti.mos/
Adjective
ἕτοιμος • (hétoimos) m, f (neuter ἕτοιμον); second declension
- Alternative spelling of ἑτοῖμος (hetoîmos)
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | ἕτοιμος hétoimos |
ἕτοιμον hétoimon |
ἑτοίμω hetoímō |
ἑτοίμω hetoímō |
ἕτοιμοι hétoimoi |
ἕτοιμᾰ hétoima | ||||||||
| Genitive | ἑτοίμου hetoímou |
ἑτοίμου hetoímou |
ἑτοίμοιν hetoímoin |
ἑτοίμοιν hetoímoin |
ἑτοίμων hetoímōn |
ἑτοίμων hetoímōn | ||||||||
| Dative | ἑτοίμῳ hetoímōi |
ἑτοίμῳ hetoímōi |
ἑτοίμοιν hetoímoin |
ἑτοίμοιν hetoímoin |
ἑτοίμοις hetoímois |
ἑτοίμοις hetoímois | ||||||||
| Accusative | ἕτοιμον hétoimon |
ἕτοιμον hétoimon |
ἑτοίμω hetoímō |
ἑτοίμω hetoímō |
ἑτοίμους hetoímous |
ἕτοιμᾰ hétoima | ||||||||
| Vocative | ἕτοιμε hétoime |
ἕτοιμον hétoimon |
ἑτοίμω hetoímō |
ἑτοίμω hetoímō |
ἕτοιμοι hétoimoi |
ἕτοιμᾰ hétoima | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| ἑτοίμως hetoímōs |
ἑτοιμότερος hetoimóteros |
ἑτοιμότᾰτος hetoimótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Further reading
- ἕτοιμος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- G2092 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.