ἐξεῖπον

Ancient Greek

Etymology

ἐξ- (ex-) +‎ εἶπον (eîpon)

Pronunciation
 

Verb

ἐξεῖπον • (exeîpon)

  1. to speak out

Conjugation
   Aorist: ἐξεῖπον, ἐξειπόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξεῖπον ἐξεῖπες ἐξεῖπε(ν) ἐξείπετον ἐξειπέτην ἐξείπομεν ἐξείπετε ἐξεῖπον
subjunctive ἐξείπω ἐξείπῃς ἐξείπῃ ἐξείπητον ἐξείπητον ἐξείπωμεν ἐξείπητε ἐξείπωσῐ(ν)
optative ἐξείποιμῐ ἐξείποις ἐξείποι ἐξείποιτον ἐξειποίτην ἐξείποιμεν ἐξείποιτε ἐξείποιεν
imperative   ἔξειπε ἐξειπέτω ἐξείπετον ἐξειπέτων   ἐξείπετε ἐξειπόντων
middle indicative ἐξειπόμην ἐξείπου ἐξείπετο ἐξείπεσθον ἐξειπέσθην ἐξειπόμεθᾰ ἐξείπεσθε ἐξείποντο
subjunctive ἐξείπωμαι ἐξείπῃ ἐξείπηται ἐξείπησθον ἐξείπησθον ἐξειπώμεθᾰ ἐξείπησθε ἐξείπωνται
optative ἐξειποίμην ἐξείποιο ἐξείποιτο ἐξείποισθον ἐξειποίσθην ἐξειποίμεθᾰ ἐξείποισθε ἐξείποιντο
imperative   ἐξειποῦ ἐξειπέσθω ἐξείπεσθον ἐξειπέσθων   ἐξείπεσθε ἐξειπέσθων
active middle
infinitive ἐξειπεῖν ἐξειπέσθαι
participle m ἐξειπών ἐξειπόμενος
f ἐξειποῦσᾰ ἐξειπομένη
n ἐξειπόν ἐξειπόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐξερέω, ἐξερέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξερέω ἐξερέεις ἐξερέει ἐξερέετον ἐξερέετον ἐξερέομεν ἐξερέετε ἐξερέουσῐ(ν)
optative ἐξερέοιμῐ ἐξερέοις ἐξερέοι ἐξερέοιτον ἐξερεοίτην ἐξερέοιμεν ἐξερέοιτε ἐξερέοιεν
middle indicative ἐξερέομαι ἐξερέῃ,
ἐξερέει		 ἐξερέεται ἐξερέεσθον ἐξερέεσθον ἐξερεόμεθᾰ ἐξερέεσθε ἐξερέονται
optative ἐξερεοίμην ἐξερέοιο ἐξερέοιτο ἐξερέοισθον ἐξερεοίσθην ἐξερεοίμεθᾰ ἐξερέοισθε ἐξερέοιντο
active middle
infinitive ἐξερέειν ἐξερέεσθαι
participle m ἐξερέων ἐξερεόμενος
f ἐξερέουσᾰ ἐξερεομένη
n ἐξερέον ἐξερεόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐξερῶ, ἐξεροῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξερῶ ἐξερεῖς ἐξερεῖ ἐξερεῖτον ἐξερεῖτον ἐξεροῦμεν ἐξερεῖτε ἐξεροῦσῐ(ν)
optative ἐξεροίην,
ἐξεροῖμῐ		 ἐξεροίης,
ἐξεροῖς		 ἐξεροίη,
ἐξεροῖ		 ἐξεροῖτον,
ἐξεροίητον		 ἐξεροίτην,
ἐξεροιήτην		 ἐξεροῖμεν,
ἐξεροίημεν		 ἐξεροῖτε,
ἐξεροίητε		 ἐξεροῖεν,
ἐξεροίησᾰν
middle indicative ἐξεροῦμαι ἐξερῇ ἐξερεῖται ἐξερεῖσθον ἐξερεῖσθον ἐξερούμεθᾰ ἐξερεῖσθε ἐξεροῦνται
optative ἐξεροίμην ἐξεροῖο ἐξεροῖτο ἐξεροῖσθον ἐξεροίσθην ἐξεροίμεθᾰ ἐξεροῖσθε ἐξεροῖντο
active middle
infinitive ἐξερεῖν ἐξερεῖσθαι
participle m ἐξερῶν ἐξερούμενος
f ἐξεροῦσᾰ ἐξερουμένη
n ἐξεροῦν ἐξερούμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.