ἁλίζω

Ancient Greek

Etymology

From ἅλς (háls, “salt”) +‎ -ίζω (-ízō, denominative verb suffix).

Pronunciation
 

Verb

ᾰ̔λῐ́ζω • (halízō)

(Attic, Koine)
  1. (transitive) To make salty; to salt or salinate
    • 70 CE – 110 CE, The Gospel of Matthew 5:13:
      Ὑμεῖς ἐστε τὸ ἅλας τῆς γῆς· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας μωρανθῇ, ἐν τίνι ἁλισθήσεται; εἰς οὐδὲν ἰσχύει ἔτι εἰ μὴ βληθὲν ἔξω καταπατεῖσθαι ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων.
      Humeîs este tò hálas tês gês; eàn dè tò hálas mōranthêi, en tíni halisthḗsetai? eis oudèn iskhúei éti ei mḕ blēthèn éxō katapateîsthai hupò tôn anthrṓpōn.
      Ye are the salt of the earth: but if the salt have lost his savour, wherewith shall it be salted? it is thenceforth good for nothing, but to be cast out, and to be trodden under foot of men. – KJV

Conjugation
   Present: ᾰ̔λῐ́ζω, ᾰ̔λῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̔λῐ́ζω ᾰ̔λῐ́ζεις ᾰ̔λῐ́ζει ᾰ̔λῐ́ζετον ᾰ̔λῐ́ζετον ᾰ̔λῐ́ζομεν ᾰ̔λῐ́ζετε ᾰ̔λῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̔λῐ́ζω ᾰ̔λῐ́ζῃς ᾰ̔λῐ́ζῃ ᾰ̔λῐ́ζητον ᾰ̔λῐ́ζητον ᾰ̔λῐ́ζωμεν ᾰ̔λῐ́ζητε ᾰ̔λῐ́ζωσῐ(ν)
optative ᾰ̔λῐ́ζοιμῐ ᾰ̔λῐ́ζοις ᾰ̔λῐ́ζοι ᾰ̔λῐ́ζοιτον ᾰ̔λῐζοίτην ᾰ̔λῐ́ζοιμεν ᾰ̔λῐ́ζοιτε ᾰ̔λῐ́ζοιεν
imperative   ᾰ̔́λῐζε ᾰ̔λῐζέτω ᾰ̔λῐ́ζετον ᾰ̔λῐζέτων   ᾰ̔λῐ́ζετε ᾰ̔λῐζόντων
middle/
passive		 indicative ᾰ̔λῐ́ζομαι ᾰ̔λῐ́ζῃ,
ᾰ̔λῐ́ζει		 ᾰ̔λῐ́ζεται ᾰ̔λῐ́ζεσθον ᾰ̔λῐ́ζεσθον ᾰ̔λῐζόμεθᾰ ᾰ̔λῐ́ζεσθε ᾰ̔λῐ́ζονται
subjunctive ᾰ̔λῐ́ζωμαι ᾰ̔λῐ́ζῃ ᾰ̔λῐ́ζηται ᾰ̔λῐ́ζησθον ᾰ̔λῐ́ζησθον ᾰ̔λῐζώμεθᾰ ᾰ̔λῐ́ζησθε ᾰ̔λῐ́ζωνται
optative ᾰ̔λῐζοίμην ᾰ̔λῐ́ζοιο ᾰ̔λῐ́ζοιτο ᾰ̔λῐ́ζοισθον ᾰ̔λῐζοίσθην ᾰ̔λῐζοίμεθᾰ ᾰ̔λῐ́ζοισθε ᾰ̔λῐ́ζοιντο
imperative   ᾰ̔λῐ́ζου ᾰ̔λῐζέσθω ᾰ̔λῐ́ζεσθον ᾰ̔λῐζέσθων   ᾰ̔λῐ́ζεσθε ᾰ̔λῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̔λῐ́ζειν ᾰ̔λῐ́ζεσθαι
participle m ᾰ̔λῐ́ζων ᾰ̔λῐζόμενος
f ᾰ̔λῐ́ζουσᾰ ᾰ̔λῐζομένη
n ᾰ̔λῐ́ζον ᾰ̔λῐζόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̔λῐσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ᾰ̔λῐσθήσομαι ᾰ̔λῐσθήσῃ ᾰ̔λῐσθήσεται ᾰ̔λῐσθήσεσθον ᾰ̔λῐσθήσεσθον ᾰ̔λῐσθησόμεθᾰ ᾰ̔λῐσθήσεσθε ᾰ̔λῐσθήσονται
optative ᾰ̔λῐσθησοίμην ᾰ̔λῐσθήσοιο ᾰ̔λῐσθήσοιτο ᾰ̔λῐσθήσοισθον ᾰ̔λῐσθησοίσθην ᾰ̔λῐσθησοίμεθᾰ ᾰ̔λῐσθήσοισθε ᾰ̔λῐσθήσοιντο
passive
infinitive ᾰ̔λῐσθήσεσθαι
participle m ᾰ̔λῐσθησόμενος
f ᾰ̔λῐσθησομένη
n ᾰ̔λῐσθησόμενον
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἥλῐζον, ἡλῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥλῐζον ἥλῐζες ἥλῐζε(ν) ἡλῐ́ζετον ἡλῐζέτην ἡλῐ́ζομεν ἡλῐ́ζετε ἥλῐζον
middle/
passive		 indicative ἡλῐζόμην ἡλῐ́ζου ἡλῐ́ζετο ἡλῐ́ζεσθον ἡλῐζέσθην ἡλῐζόμεθᾰ ἡλῐ́ζεσθε ἡλῐ́ζοντο
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἥλῐσᾰ, ἡλῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἥλῐσᾰ ἥλῐσᾰς ἥλῐσε(ν) ἡλῐ́σᾰτον ἡλῐσᾰ́την ἡλῐ́σᾰμεν ἡλῐ́σᾰτε ἥλῐσᾰν
subjunctive ᾰ̔λῐ́σω ᾰ̔λῐ́σῃς ᾰ̔λῐ́σῃ ᾰ̔λῐ́σητον ᾰ̔λῐ́σητον ᾰ̔λῐ́σωμεν ᾰ̔λῐ́σητε ᾰ̔λῐ́σωσῐ(ν)
optative ᾰ̔λῐ́σαιμῐ ᾰ̔λῐ́σειᾰς,
ᾰ̔λῐ́σαις		 ᾰ̔λῐ́σειε(ν),
ᾰ̔λῐ́σαι		 ᾰ̔λῐ́σαιτον ᾰ̔λῐσαίτην ᾰ̔λῐ́σαιμεν ᾰ̔λῐ́σαιτε ᾰ̔λῐ́σειᾰν,
ᾰ̔λῐ́σαιεν
imperative   ᾰ̔́λῐσον ᾰ̔λῐσᾰ́τω ᾰ̔λῐ́σᾰτον ᾰ̔λῐσᾰ́των   ᾰ̔λῐ́σᾰτε ᾰ̔λῐσᾰ́ντων
passive indicative ἡλῐ́σθην ἡλῐ́σθης ἡλῐ́σθη ἡλῐ́σθητον ἡλῐσθήτην ἡλῐ́σθημεν ἡλῐ́σθητε ἡλῐ́σθησᾰν
subjunctive ᾰ̔λῐσθῶ ᾰ̔λῐσθῇς ᾰ̔λῐσθῇ ᾰ̔λῐσθῆτον ᾰ̔λῐσθῆτον ᾰ̔λῐσθῶμεν ᾰ̔λῐσθῆτε ᾰ̔λῐσθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̔λῐσθείην ᾰ̔λῐσθείης ᾰ̔λῐσθείη ᾰ̔λῐσθεῖτον,
ᾰ̔λῐσθείητον		 ᾰ̔λῐσθείτην,
ᾰ̔λῐσθειήτην		 ᾰ̔λῐσθεῖμεν,
ᾰ̔λῐσθείημεν		 ᾰ̔λῐσθεῖτε,
ᾰ̔λῐσθείητε		 ᾰ̔λῐσθεῖεν,
ᾰ̔λῐσθείησᾰν
imperative   ᾰ̔λῐ́σθητῐ ᾰ̔λῐσθήτω ᾰ̔λῐ́σθητον ᾰ̔λῐσθήτων   ᾰ̔λῐ́σθητε ᾰ̔λῐσθέντων
active passive
infinitive ᾰ̔λῐ́σαι ᾰ̔λῐσθῆναι
participle m ᾰ̔λῐ́σᾱς ᾰ̔λῐσθείς
f ᾰ̔λῐ́σᾱσᾰ ᾰ̔λῐσθεῖσᾰ
n ᾰ̔λῐ́σᾰν ᾰ̔λῐσθέν
Notes: This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.