ἀνταποκαταστατικός

Ancient Greek

Etymology

From ἀντι- (anti-) +‎ ἀποκατάστασις (apokatástasis, “return of a planet to a place occupied before”) +‎ -ικός (-ikós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.ta.po.ka.tas.ta.ti.kós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.ta.po.ka.tas.ta.tiˈkos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /an.ta.po.ka.tas.ta.tiˈkos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.ta.po.ka.tas.ta.tiˈkos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.da.po.ka.tas.ta.tiˈkos/

Adjective

ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκός • (antapokatastatikós) m (feminine ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκή, neuter ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκόν); first/second declension

(Koine, astrology, astronomy) opposite to the position known as ἀποκατάστασις (apokatástasis, “apocatastasis”)

Inflection

First and second declension of ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκός; ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκή; ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκός antapokatastatikós	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκή antapokatastatikḗ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκόν antapokatastatikón	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκώ antapokatastatikṓ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾱ́ antapokatastatikā́	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκώ antapokatastatikṓ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοί antapokatastatikoí	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκαί antapokatastatikaí	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾰ́ antapokatastatiká
Genitive	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῦ antapokatastatikoû	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῆς antapokatastatikês	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῦ antapokatastatikoû	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῖν antapokatastatikoîn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκαῖν antapokatastatikaîn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῖν antapokatastatikoîn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῶν antapokatastatikôn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῶν antapokatastatikôn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῶν antapokatastatikôn
Dative	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῷ antapokatastatikôi	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῇ antapokatastatikêi	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῷ antapokatastatikôi	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῖν antapokatastatikoîn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκαῖν antapokatastatikaîn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῖν antapokatastatikoîn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῖς antapokatastatikoîs	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκαῖς antapokatastatikaîs	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοῖς antapokatastatikoîs
Accusative	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκόν antapokatastatikón	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκήν antapokatastatikḗn	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκόν antapokatastatikón	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκώ antapokatastatikṓ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾱ́ antapokatastatikā́	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκώ antapokatastatikṓ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκούς antapokatastatikoús	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾱ́ς antapokatastatikā́s	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾰ́ antapokatastatiká
Vocative	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκέ antapokatastatiké	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκή antapokatastatikḗ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκόν antapokatastatikón	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκώ antapokatastatikṓ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾱ́ antapokatastatikā́	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκώ antapokatastatikṓ	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκοί antapokatastatikoí	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκαί antapokatastatikaí	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκᾰ́ antapokatastatiká
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀντᾰποκᾰτᾰστᾰτῐκῶς antapokatastatikôs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.