ἀγανακτούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.tǒː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nakˈtu.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nakˈtu.me.nos/

Participle

ἀγᾰνακτούμενος • (aganaktoúmenos) m (feminine ἀγᾰνακτουμένη, neuter ἀγᾰνακτούμενον); first/second declension

present mediopassive participle contracted of ἀγανακτέω (aganaktéō)

Inflection

First and second declension of ἀγανακτούμενος; ἀγανακτουμένη; ἀγανακτούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ἀγανακτούμενος aganaktoúmenos	ἀγανακτουμένη aganaktouménē	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon	ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένᾱ aganaktouménā	ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτούμενοι aganaktoúmenoi	ἀγανακτούμεναι aganaktoúmenai	ἀγανακτούμενᾰ aganaktoúmena
Genitive	ἀγανακτουμένου aganaktouménou	ἀγανακτουμένης aganaktouménēs	ἀγανακτουμένου aganaktouménou	ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin	ἀγανακτουμέναιν aganaktouménain	ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin	ἀγανακτουμένων aganaktouménōn	ἀγανακτουμένων aganaktouménōn	ἀγανακτουμένων aganaktouménōn
Dative	ἀγανακτουμένῳ aganaktouménōi	ἀγανακτουμένῃ aganaktouménēi	ἀγανακτουμένῳ aganaktouménōi	ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin	ἀγανακτουμέναιν aganaktouménain	ἀγανακτουμένοιν aganaktouménoin	ἀγανακτουμένοις aganaktouménois	ἀγανακτουμέναις aganaktouménais	ἀγανακτουμένοις aganaktouménois
Accusative	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon	ἀγανακτουμένην aganaktouménēn	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon	ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένᾱ aganaktouménā	ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένους aganaktouménous	ἀγανακτουμένᾱς aganaktouménās	ἀγανακτούμενᾰ aganaktoúmena
Vocative	ἀγανακτούμενε aganaktoúmene	ἀγανακτουμένη aganaktouménē	ἀγανακτούμενον aganaktoúmenon	ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτουμένᾱ aganaktouménā	ἀγανακτουμένω aganaktouménō	ἀγανακτούμενοι aganaktoúmenoi	ἀγανακτούμεναι aganaktoúmenai	ἀγανακτούμενᾰ aganaktoúmena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ἀγανακτουμένως aganaktouménōs			ἀγανακτουμενώτερος aganaktoumenṓteros			ἀγανακτουμενώτᾰτος aganaktoumenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.