स्तम्भ
Sanskrit
Etymology
From the root स्तभ् (stabh, “to support”).
Noun
स्तम्भ • (stambha) m
Declension
| Masculine a-stem declension of स्तम्भ | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | स्तम्भः (stambhaḥ) | ||
| Gen. sg. | स्तम्भस्य (stambhasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | स्तम्भः (stambhaḥ) | स्तम्भौ (stambhau) | स्तम्भाः (stambhāḥ) |
| Vocative | स्तम्भ (stambha) | स्तम्भौ (stambhau) | स्तम्भाः (stambhāḥ) |
| Accusative | स्तम्भम् (stambham) | स्तम्भौ (stambhau) | स्तम्भान् (stambhān) |
| Instrumental | स्तम्भेन (stambhena) | स्तम्भाभ्याम् (stambhābhyām) | स्तम्भैः (stambhaiḥ) |
| Dative | स्तम्भाय (stambhāya) | स्तम्भाभ्याम् (stambhābhyām) | स्तम्भेभ्यः (stambhebhyaḥ) |
| Ablative | स्तम्भात् (stambhāt) | स्तम्भाभ्याम् (stambhābhyām) | स्तम्भेभ्यः (stambhebhyaḥ) |
| Genitive | स्तम्भस्य (stambhasya) | स्तम्भयोः (stambhayoḥ) | स्तम्भानाम् (stambhānām) |
| Locative | स्तम्भे (stambhe) | स्तम्भयोः (stambhayoḥ) | स्तम्भेषु (stambheṣu) |
Descendants
- → Hindi: स्तंभ (stambh)
References
- Monier Williams (1899), “स्तम्भ”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 1258.
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “stambha (13682)”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.