सिंहासन

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit सिंहासन (siṃhāsana).

Pronunciation
  • IPA(key): /sɪŋ.ɡʱɑː.sən/

Noun

सिंहासन • (sinhāsan) m

  1. throne
    बूढ़ा राजा सिंहासन से उतरा।
    būṛhā rājā sinhāsan se utrā.
    The old king abdicated the throne.
    Synonym: राजगद्दी (rājgaddī)
  2. (figuratively) sovereignty, rule, dominion

Declension
Declension of सिंहासन
Singular Plural
Direct सिंहासन (sinhāsan) सिंहासन (sinhāsan)
Oblique सिंहासन (sinhāsan) सिंहासनों (sinhāsnõ)
Vocative सिंहासन (sinhāsan) सिंहासनो (sinhāsno)

Sanskrit

Etymology

सिंह (siṃha, “lion”) +‎ आसन (āsana, “seat; pose”).

Noun

सिंहासन • (siṃhāsana) n

  1. throne; "lion's seat"
    • c. 400 BCE, Mahābhārata 1.69.34:
      तच्छरुत्वा पौरवो राजा व्याहृतं वै दिवौकसाम् ।
      सिंहासनात् समुत्थाय प्रणम्य च दिवौकसः ॥
      taccharutvā pauravo rājā vyāhṛtaṃ vai divaukasām .
      siṃhāsanāt samutthāya praṇamya ca divaukasaḥ .
  2. kind of sitting posture

Declension
Neuter a-stem declension of सिंहासन
Nom. sg. सिंहासनम् (siṃhāsanam)
Gen. sg. सिंहासनस्य (siṃhāsanasya)
Singular Dual Plural
Nominative सिंहासनम् (siṃhāsanam) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
Vocative सिंहासन (siṃhāsana) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
Accusative सिंहासनम् (siṃhāsanam) सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनानि (siṃhāsanāni)
Instrumental सिंहासनेन (siṃhāsanena) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनैः (siṃhāsanaiḥ)
Dative सिंहासनाय (siṃhāsanāya) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनेभ्यः (siṃhāsanebhyaḥ)
Ablative सिंहासनात् (siṃhāsanāt) सिंहासनाभ्याम् (siṃhāsanābhyām) सिंहासनेभ्यः (siṃhāsanebhyaḥ)
Genitive सिंहासनस्य (siṃhāsanasya) सिंहासनयोः (siṃhāsanayoḥ) सिंहासनानाम् (siṃhāsanānām)
Locative सिंहासने (siṃhāsane) सिंहासनयोः (siṃhāsanayoḥ) सिंहासनेषु (siṃhāsaneṣu)

Descendants

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.