यम

See also: यमी

Hindi

Borrowed from Sanskrit यम (yáma)

IPA^(key): /jəm/

यम • (yam) m

From Proto-Indo-Aryan *yámHas, from Proto-Indo-Iranian *yámHas, from Proto-Indo-European *yémHos (“connected, paired”), from *h₂eym- (“to imitate”). Cognate with Latin imāgō.

यम • (yáma) m or f

Masculine a-stem declension of यम (yáma)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमः yámaḥ	यमौ yámau	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Vocative	यम yáma	यमौ yámau	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Accusative	यमम् yámam	यमौ yámau	यमान् yámān
Instrumental	यमेन yámena	यमाभ्याम् yámābhyām	यमैः / यमेभिः¹ yámaiḥ / yámebhiḥ¹
Dative	यमाय yámāya	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Ablative	यमात् yámāt	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Genitive	यमस्य yámasya	यमयोः yámayoḥ	यमानाम् yámānām
Locative	यमे yáme	यमयोः yámayoḥ	यमेषु yámeṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of यमा (yámā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमा yámā	यमे yáme	यमाः yámāḥ
Vocative	यमे yáme	यमे yáme	यमाः yámāḥ
Accusative	यमाम् yámām	यमे yáme	यमाः yámāḥ
Instrumental	यमया / यमा¹ yámayā / yámā¹	यमाभ्याम् yámābhyām	यमाभिः yámābhiḥ
Dative	यमायै yámāyai	यमाभ्याम् yámābhyām	यमाभ्यः yámābhyaḥ
Ablative	यमायाः yámāyāḥ	यमाभ्याम् yámābhyām	यमाभ्यः yámābhyaḥ
Genitive	यमायाः yámāyāḥ	यमयोः yámayoḥ	यमानाम् yámānām
Locative	यमायाम् yámāyām	यमयोः yámayoḥ	यमासु yámāsu
Notes	¹Vedic

यम • (yáma) m

Yama, the god of death, afterlife and justice, the twin brother of Yamuna and believed to have been the first mortal to die.

Masculine a-stem declension of यम (yáma)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमः yámaḥ	यमौ yámau	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Vocative	यम yáma	यमौ yámau	यमाः / यमासः¹ yámāḥ / yámāsaḥ¹
Accusative	यमम् yámam	यमौ yámau	यमान् yámān
Instrumental	यमेन yámena	यमाभ्याम् yámābhyām	यमैः / यमेभिः¹ yámaiḥ / yámebhiḥ¹
Dative	यमाय yámāya	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Ablative	यमात् yámāt	यमाभ्याम् yámābhyām	यमेभ्यः yámebhyaḥ
Genitive	यमस्य yámasya	यमयोः yámayoḥ	यमानाम् yámānām
Locative	यमे yáme	यमयोः yámayoḥ	यमेषु yámeṣu
Notes	¹Vedic

यम • (yáma)

Masculine a-stem declension of यम
Nom. sg.	यमः (yamaḥ)
Gen. sg.	यमस्य (yamasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमः (yamaḥ)	यमौ (yamau)	यमाः (yamāḥ)
Vocative	यम (yama)	यमौ (yamau)	यमाः (yamāḥ)
Accusative	यमम् (yamam)	यमौ (yamau)	यमान् (yamān)
Instrumental	यमेन (yamena)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमैः (yamaiḥ)
Dative	यमाय (yamāya)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Ablative	यमात् (yamāt)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Genitive	यमस्य (yamasya)	यमयोः (yamayoḥ)	यमानाम् (yamānām)
Locative	यमे (yame)	यमयोः (yamayoḥ)	यमेषु (yameṣu)

Feminine ā-stem declension of यम
Nom. sg.	यमा (yamā)
Gen. sg.	यमायाः (yamāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमा (yamā)	यमे (yame)	यमाः (yamāḥ)
Vocative	यमे (yame)	यमे (yame)	यमाः (yamāḥ)
Accusative	यमाम् (yamām)	यमे (yame)	यमाः (yamāḥ)
Instrumental	यमया (yamayā)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमाभिः (yamābhiḥ)
Dative	यमायै (yamāyai)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमाभ्यः (yamābhyaḥ)
Ablative	यमायाः (yamāyāḥ)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमाभ्यः (yamābhyaḥ)
Genitive	यमायाः (yamāyāḥ)	यमयोः (yamayoḥ)	यमानाम् (yamānām)
Locative	यमायाम् (yamāyām)	यमयोः (yamayoḥ)	यमासु (yamāsu)

Neuter a-stem declension of यम
Nom. sg.	यमम् (yamam)
Gen. sg.	यमस्य (yamasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	यमम् (yamam)	यमे (yame)	यमानि (yamāni)
Vocative	यम (yama)	यमे (yame)	यमानि (yamāni)
Accusative	यमम् (yamam)	यमे (yame)	यमानि (yamāni)
Instrumental	यमेन (yamena)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमैः (yamaiḥ)
Dative	यमाय (yamāya)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Ablative	यमात् (yamāt)	यमाभ्याम् (yamābhyām)	यमेभ्यः (yamebhyaḥ)
Genitive	यमस्य (yamasya)	यमयोः (yamayoḥ)	यमानाम् (yamānām)
Locative	यमे (yame)	यमयोः (yamayoḥ)	यमेषु (yameṣu)

Monier Williams (1899), “यम”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 846.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.