भाल

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *bʰel- (light, bright). Cognate with Ancient Greek φαλός (phalós, white), Latin flavus (yellow), Russian бе́лый (bélyj), Old Armenian բալ (bal, fog), Old English bǣl (whence English bald). Related to भर्ग (bhárga).

Pronunciation

Noun

भाल (bhāla) n

  1. the forehead, brow
  2. splendour, lustre

Declension

Neuter a-stem declension of भाल
Nom. sg. भालम् (bhālam)
Gen. sg. भालस्य (bhālasya)
Singular Dual Plural
Nominative भालम् (bhālam) भाले (bhāle) भालानि (bhālāni)
Vocative भाल (bhāla) भाले (bhāle) भालानि (bhālāni)
Accusative भालम् (bhālam) भाले (bhāle) भालानि (bhālāni)
Instrumental भालेन (bhālena) भालाभ्याम् (bhālābhyām) भालैः (bhālaiḥ)
Dative भालाय (bhālāya) भालाभ्याम् (bhālābhyām) भालेभ्यः (bhālebhyaḥ)
Ablative भालात् (bhālāt) भालाभ्याम् (bhālābhyām) भालेभ्यः (bhālebhyaḥ)
Genitive भालस्य (bhālasya) भालयोः (bhālayoḥ) भालानाम् (bhālānām)
Locative भाले (bhāle) भालयोः (bhālayoḥ) भालेषु (bhāleṣu)

Descendants

  • Tamil: பாலம் (pālam)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.