ज्ञाति
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *ǵenh₁- (“to be born”)
Declension
| Masculine i-stem declension of ज्ञाति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ज्ञातिः (jñātiḥ) | ||
| Gen. sg. | ज्ञातेः (jñāteḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ज्ञातिः (jñātiḥ) | ज्ञाती (jñātī) | ज्ञातयः (jñātayaḥ) |
| Vocative | ज्ञाते (jñāte) | ज्ञाती (jñātī) | ज्ञातयः (jñātayaḥ) |
| Accusative | ज्ञातिम् (jñātim) | ज्ञाती (jñātī) | ज्ञातीन् (jñātīn) |
| Instrumental | ज्ञातिना (jñātinā) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभिः (jñātibhiḥ) |
| Dative | ज्ञातये (jñātaye) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभ्यः (jñātibhyaḥ) |
| Ablative | ज्ञातेः (jñāteḥ) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभ्यः (jñātibhyaḥ) |
| Genitive | ज्ञातेः (jñāteḥ) | ज्ञात्योः (jñātyoḥ) | ज्ञातीनाम् (jñātīnām) |
| Locative | ज्ञातौ (jñātau) | ज्ञात्योः (jñātyoḥ) | ज्ञातिषु (jñātiṣu) |
| Feminine i-stem declension of ज्ञाति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ज्ञातिः (jñātiḥ) | ||
| Gen. sg. | ज्ञात्याः / ज्ञातेः (jñātyāḥ / jñāteḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ज्ञातिः (jñātiḥ) | ज्ञाती (jñātī) | ज्ञातयः (jñātayaḥ) |
| Vocative | ज्ञाते (jñāte) | ज्ञाती (jñātī) | ज्ञातयः (jñātayaḥ) |
| Accusative | ज्ञातिम् (jñātim) | ज्ञाती (jñātī) | ज्ञातीः (jñātīḥ) |
| Instrumental | ज्ञात्या (jñātyā) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभिः (jñātibhiḥ) |
| Dative | ज्ञात्यै / ज्ञातये (jñātyai / jñātaye) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभ्यः (jñātibhyaḥ) |
| Ablative | ज्ञात्याः / ज्ञातेः (jñātyāḥ / jñāteḥ) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभ्यः (jñātibhyaḥ) |
| Genitive | ज्ञात्याः / ज्ञातेः (jñātyāḥ / jñāteḥ) | ज्ञात्योः (jñātyoḥ) | ज्ञातीनाम् (jñātīnām) |
| Locative | ज्ञात्याम् / ज्ञातौ (jñātyām / jñātau) | ज्ञात्योः (jñātyoḥ) | ज्ञातिषु (jñātiṣu) |
| Neuter i-stem declension of ज्ञाति | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | ज्ञाति (jñāti) | ||
| Gen. sg. | ज्ञातिनः (jñātinaḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | ज्ञाति (jñāti) | ज्ञातिनी (jñātinī) | ज्ञातीनि (jñātīni) |
| Vocative | ज्ञाति (jñāti) | ज्ञातिनी (jñātinī) | ज्ञातीनि (jñātīni) |
| Accusative | ज्ञाति (jñāti) | ज्ञातिनी (jñātinī) | ज्ञातीनि (jñātīni) |
| Instrumental | ज्ञातिना (jñātinā) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभिः (jñātibhiḥ) |
| Dative | ज्ञातिने (jñātine) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभ्यः (jñātibhyaḥ) |
| Ablative | ज्ञातिनः (jñātinaḥ) | ज्ञातिभ्याम् (jñātibhyām) | ज्ञातिभ्यः (jñātibhyaḥ) |
| Genitive | ज्ञातिनः (jñātinaḥ) | ज्ञातिनोः (jñātinoḥ) | ज्ञातीनाम् (jñātīnām) |
| Locative | ज्ञातिनि (jñātini) | ज्ञातिनोः (jñātinoḥ) | ज्ञातिषु (jñātiṣu) |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.