खा
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-Aryan *kʰā́, from Proto-Indo-Iranian *kʰā́ (“spring, source”). Cognate with Avestan 𐬑𐬁 (xā, “spring, source”).
Noun
खा • (khā́) f
- spring, well, fountain
- c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 6.36.4:
- स रायस्खामुप सृजा गृणानः पुरुश्चन्द्रस्य त्वमिन्द्र वस्वः।
पतिर्बभूथासमो जनानामेको विश्वस्य भुवनस्य राजा॥- sa rāyaskhāmupa sṛjā gṛṇānaḥ puruścandrasya tvamindra vasvaḥ.
patirbabhūthāsamo janānāmeko viśvasya bhuvanasya rājā. - Lauded by us, let flow the spring, O Indra, of excellent and brightly-shining riches.
For thou art Lord of men, without an equal: of all the world thou art the only sovereign.
- sa rāyaskhāmupa sṛjā gṛṇānaḥ puruścandrasya tvamindra vasvaḥ.
- स रायस्खामुप सृजा गृणानः पुरुश्चन्द्रस्य त्वमिन्द्र वस्वः।
Declension
| Feminine ā-stem declension of खा | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | खा (khā) | ||
| Gen. sg. | खायाः (khāyāḥ) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | खा (khā) | खे (khe) | खाः (khāḥ) |
| Vocative | खे (khe) | खे (khe) | खाः (khāḥ) |
| Accusative | खाम् (khām) | खे (khe) | खाः (khāḥ) |
| Instrumental | खया (khayā) | खाभ्याम् (khābhyām) | खाभिः (khābhiḥ) |
| Dative | खायै (khāyai) | खाभ्याम् (khābhyām) | खाभ्यः (khābhyaḥ) |
| Ablative | खायाः (khāyāḥ) | खाभ्याम् (khābhyām) | खाभ्यः (khābhyaḥ) |
| Genitive | खायाः (khāyāḥ) | खयोः (khayoḥ) | खानाम् (khānām) |
| Locative | खायाम् (khāyām) | खयोः (khayoḥ) | खासु (khāsu) |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.