इतिहास

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit इतिहास (itihāsa).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɪ.t̪ɪ.ɦɑːs/

Noun

इतिहास • (itihās) m (Urdu spelling اتہاس‎)

  1. history
    इतिहास के विभाग में पाँच व्याख्याता हैं।
    itihās ke vibhāg mẽ pā̃c vyākhyātā hain.
    There are five lecturers in the history department.
    इतिहास दोहरता है।
    itihās dohartā hai.
    History repeats [itself].

Declension
Declension of इतिहास
Singular Plural
Direct इतिहास (itihās) इतिहास (itihās)
Oblique इतिहास (itihās) इतिहासों (itihāsõ)
Vocative इतिहास (itihās) इतिहासो (itihāso)

References
  • Bahri, Hardev (1989), “इतिहास”, in Siksarthi Hindi-Angrejhi Sabdakosa [Learners' Hindi-English Dictionary], Delhi: Rajpal & Sons

Nepali

Etymology

From Sanskrit इतिहास (itihāsa).

Noun

इतिहास • (itihās)

  1. history

Sanskrit

Etymology

Literally, इति ह आस (iti ha āsa, “so indeed it was”), from अस्ति (ásti, “he is”).

Noun

इतिहास • (itihāsa) m

  1. talk
  2. legend
  3. tradition
  4. history

Declension
Masculine a-stem declension of इतिहास
Nom. sg. इतिहासः (itihāsaḥ)
Gen. sg. इतिहासस्य (itihāsasya)
Singular Dual Plural
Nominative इतिहासः (itihāsaḥ) इतिहासौ (itihāsau) इतिहासाः (itihāsāḥ)
Vocative इतिहास (itihāsa) इतिहासौ (itihāsau) इतिहासाः (itihāsāḥ)
Accusative इतिहासम् (itihāsam) इतिहासौ (itihāsau) इतिहासान् (itihāsān)
Instrumental इतिहासेन (itihāsena) इतिहासाभ्याम् (itihāsābhyām) इतिहासैः (itihāsaiḥ)
Dative इतिहासाय (itihāsāya) इतिहासाभ्याम् (itihāsābhyām) इतिहासेभ्यः (itihāsebhyaḥ)
Ablative इतिहासात् (itihāsāt) इतिहासाभ्याम् (itihāsābhyām) इतिहासेभ्यः (itihāsebhyaḥ)
Genitive इतिहासस्य (itihāsasya) इतिहासयोः (itihāsayoḥ) इतिहासानाम् (itihāsānām)
Locative इतिहासे (itihāse) इतिहासयोः (itihāsayoḥ) इतिहासेषु (itihāseṣu)

Descendants
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.