अन
Sanskrit
Etymology
From the root अन् (an), from Proto-Indo-European *h₂enh₁- (“to breathe”). Cognate with Latin animus.
Declension
| Masculine a-stem declension of अन | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अनः (anaḥ) | ||
| Gen. sg. | अनस्य (anasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अनः (anaḥ) | अनौ (anau) | अनाः (anāḥ) |
| Vocative | अन (ana) | अनौ (anau) | अनाः (anāḥ) |
| Accusative | अनम् (anam) | अनौ (anau) | अनान् (anān) |
| Instrumental | अनेन (anena) | अनाभ्याम् (anābhyām) | अनैः (anaiḥ) |
| Dative | अनाय (anāya) | अनाभ्याम् (anābhyām) | अनेभ्यः (anebhyaḥ) |
| Ablative | अनात् (anāt) | अनाभ्याम् (anābhyām) | अनेभ्यः (anebhyaḥ) |
| Genitive | अनस्य (anasya) | अनयोः (anayoḥ) | अनानाम् (anānām) |
| Locative | अने (ane) | अनयोः (anayoḥ) | अनेषु (aneṣu) |
References
- Monier-Williams Sanskrit-English Dictionary, page 24
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.