अद्वैत
Hindi
Proper noun
अद्वैत • (advait) m (Urdu spelling ادویت)
- (Hinduism) a branch of Hinduism, advaita vedanta
Related terms
- अद्वैती (advaitī)
- अद्वितीय (advitīya)
References
- McGregor, Ronald Stuart (1993), “अद्वैत”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
Sanskrit
Etymology
अ- (a-, “not”) + द्वैत (dvaita, “dual”)
Declension
Masculine a-stem declension of अद्वैत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अद्वैतः (advaitaḥ) | ||
Gen. sg. | अद्वैतस्य (advaitasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अद्वैतः (advaitaḥ) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Vocative | अद्वैत (advaita) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Accusative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैतान् (advaitān) |
Instrumental | अद्वैतेन (advaitena) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतैः (advaitaiḥ) |
Dative | अद्वैताय (advaitāya) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Ablative | अद्वैतात् (advaitāt) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Genitive | अद्वैतस्य (advaitasya) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतानाम् (advaitānām) |
Locative | अद्वैते (advaite) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतेषु (advaiteṣu) |
Feminine ā-stem declension of अद्वैत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अद्वैता (advaitā) | ||
Gen. sg. | अद्वैतायाः (advaitāyāḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अद्वैता (advaitā) | अद्वैते (advaite) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Vocative | अद्वैते (advaite) | अद्वैते (advaite) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Accusative | अद्वैताम् (advaitām) | अद्वैते (advaite) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Instrumental | अद्वैतया (advaitayā) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैताभिः (advaitābhiḥ) |
Dative | अद्वैतायै (advaitāyai) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैताभ्यः (advaitābhyaḥ) |
Ablative | अद्वैतायाः (advaitāyāḥ) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैताभ्यः (advaitābhyaḥ) |
Genitive | अद्वैतायाः (advaitāyāḥ) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतानाम् (advaitānām) |
Locative | अद्वैतायाम् (advaitāyām) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतासु (advaitāsu) |
Neuter a-stem declension of अद्वैत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अद्वैतम् (advaitam) | ||
Gen. sg. | अद्वैतस्य (advaitasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैते (advaite) | अद्वैतानि (advaitāni) |
Vocative | अद्वैत (advaita) | अद्वैते (advaite) | अद्वैतानि (advaitāni) |
Accusative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैते (advaite) | अद्वैतानि (advaitāni) |
Instrumental | अद्वैतेन (advaitena) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतैः (advaitaiḥ) |
Dative | अद्वैताय (advaitāya) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Ablative | अद्वैतात् (advaitāt) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Genitive | अद्वैतस्य (advaitasya) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतानाम् (advaitānām) |
Locative | अद्वैते (advaite) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतेषु (advaiteṣu) |
Noun
अद्वैत • (ádvaita) m
Usage notes
In the instrumental singular अद्वैतेन (advaitena), it has the adverbial value of "only."
Declension
Masculine a-stem declension of अद्वैत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अद्वैतः (advaitaḥ) | ||
Gen. sg. | अद्वैतस्य (advaitasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अद्वैतः (advaitaḥ) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Vocative | अद्वैत (advaita) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Accusative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैतान् (advaitān) |
Instrumental | अद्वैतेन (advaitena) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतैः (advaitaiḥ) |
Dative | अद्वैताय (advaitāya) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Ablative | अद्वैतात् (advaitāt) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Genitive | अद्वैतस्य (advaitasya) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतानाम् (advaitānām) |
Locative | अद्वैते (advaite) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतेषु (advaiteṣu) |
Declension
Masculine a-stem declension of अद्वैत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अद्वैतः (advaitaḥ) | ||
Gen. sg. | अद्वैतस्य (advaitasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अद्वैतः (advaitaḥ) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Vocative | अद्वैत (advaita) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैताः (advaitāḥ) |
Accusative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैतौ (advaitau) | अद्वैतान् (advaitān) |
Instrumental | अद्वैतेन (advaitena) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतैः (advaitaiḥ) |
Dative | अद्वैताय (advaitāya) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Ablative | अद्वैतात् (advaitāt) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Genitive | अद्वैतस्य (advaitasya) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतानाम् (advaitānām) |
Locative | अद्वैते (advaite) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतेषु (advaiteṣu) |
Neuter a-stem declension of अद्वैत | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | अद्वैतम् (advaitam) | ||
Gen. sg. | अद्वैतस्य (advaitasya) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैते (advaite) | अद्वैतानि (advaitāni) |
Vocative | अद्वैत (advaita) | अद्वैते (advaite) | अद्वैतानि (advaitāni) |
Accusative | अद्वैतम् (advaitam) | अद्वैते (advaite) | अद्वैतानि (advaitāni) |
Instrumental | अद्वैतेन (advaitena) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतैः (advaitaiḥ) |
Dative | अद्वैताय (advaitāya) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Ablative | अद्वैतात् (advaitāt) | अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām) | अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ) |
Genitive | अद्वैतस्य (advaitasya) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतानाम् (advaitānām) |
Locative | अद्वैते (advaite) | अद्वैतयोः (advaitayoḥ) | अद्वैतेषु (advaiteṣu) |
References
- Monier Williams (1899), “अद्वैत”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0019.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.