هلیدن

Persian

Verb

هلیدن • (hilīdan) (present stem هل‎ (hil-))

  1. (archaic) to dismiss, to abandon; to let go
    • 1207-1273, Rumi, Fīhi Mā Fīh, "در بیان موانع غیبی"
      گفت: «مرا نمی‌هلند.» چون کار از حد گذشت، خواجه سر در مسجد کرد تا ببیند کیست که نمی‌هلد. جز کفشی و سایه‌ای کسی ندید و کس نمی‌جنبید. گفت: «آخر کیست که تو را نمی‌هلد که بیرون آیی؟»‎

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.