قزان

See also: قرآن and قرأن

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

From Proto-Turkic *kaŕgan, perhaps equivalent to قازمق (qazmaq, to dig) + ـغان‏ (-ğan).

Noun

قزان (qazān)

  1. kettle

Descendants

  • Turkish: kazan
  • Albanian: kazan
  • Armenian: խազան (xazan), ղազան (łazan), կազան (kazan), ղզղան (łzłan)
  • Aromanian: cãzáne
  • Bulgarian: каза̀н (kazàn)
  • Greek: καζάνι (kazáni)
  • Macedonian: казан (kazan)
  • Romanian: cazàn
  • Serbo-Croatian:
    Cyrillic: ка̀зан
    Latin: kàzan

References

  • Поленаковиќ, Харалампие (2007), 362. CǍZÁNE sb. f. pl. cǎzǎńi”, in Зузана Тополињска, Петар Атанасов, editors, Турските елементи во ароманскиот, put into Macedonian from the author’s Serbo-Croatian Turski elementi u aromunskom dijalektu (1939, unpublished) by Веселинка Лаброска, Скопје: Македонска академија на науките и уметностите, →ISBN, page 101

Tatar

Noun

قزان (قزان) (Cyrillic spelling казан, Latin spelling qazan)

  1. (Old Tatar) kettle

Proper noun

قزان (قزان) (Cyrillic spelling Казан, Latin spelling Qazan)

  1. (Old Tatar) Kazan

See also

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.