صدا

Persian

Etymology

From Arabic صَدَى‎ (ṣadā, “echo”).

Pronunciation

Noun

صدا • (sadâ, sedâ) (plural صداها‎ (sadâ-hâ, sedâ-hâ))

  1. sound, call, voice
    • Farhad, مرد تنها (mard-e tanhâ)
      با صدای بی‌صدا
      مثه یه کوه بلند
      مثه یه خواب کوتاه
      یه مرد بود یه مرد
      bâ sedâ-ye bi-sedâ
      mes-e ye kuh boland
      mes-e ye xâb kutâh
      ye mard bud, ye mard
  2. noise

Synonyms
  • (sound, call, voice): آوا‎ (âvâ), ندا‎ (nedâ)
  • (noise): سر و صدا‎ (sar-o-sedâ)

Derived terms
  • بی سر و صدا‎ (bi-sar-o-sedâ)
  • بی‌صدا‎ (bi-sedâ)
  • سر و صدا‎ (sar-o-sedâ)
  • صدادار‎ (sedâ-dâr)
  • صدا زدن‎ (sedâ zadan)
  • صدا کردن‎ (sedâ kardan)
  • هم‌صدا‎ (ham-sedâ)
  • پر سر و صدا‎ (por-sar-o-sedâ)
  • کم‌صدا‎ (kam-sedâ)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.