شوح

Arabic

شُوحَة

Etymology

Borrowed from Aramaic שׁוּחָא /‎ ܫܘܚܐ (/šūḥā/), also אֲשׁוּחִי (/ʾăšūḥī/),‎ ࡀࡔࡅࡇࡀ (/ʾašūḥā/), from Akkadian 𒄑𒅇𒆪 (GIŠÙ.SUḪ5 /ašūḫu/), a foreign word, including in Sumerian.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʃuːħ/

Noun

شُوح (šūḥ) m (collective, singulative شُوحَة (šūḥa))

  1. fir (Abies gen. et spp.)

Declension

References

  • ašūḫu”, in The Assyrian Dictionary of the Oriental Institute of the University of Chicago (CAD), volume 1, A, part 2, Chicago: University of Chicago Oriental Institute, 1968, pages 478–479
  • šwḥ”, in The Comprehensive Aramaic Lexicon Project, Cincinnati: Hebrew Union College, 1986–
  • Freytag, Georg (1833), شوح”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 2, Halle: C. A. Schwetschke, page 463
  • Löw, Immanuel (1924) Die Flora der Juden (in German), volume 3, Wien und Leipzig: R. Löwit, pages 39–40
  • Steingass, Francis Joseph (1884), شوح”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen, page 562
  • Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), شوح”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 682
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.