شهري
See also: شهری
Arabic
Adjective
شَهْرِيّ • (šahriyy) m, feminine شَهْرِيَّة (šahriyya), masculine plural شَهْرِيُّون (šahriyyūn), feminine plural شَهْرِيَّات (šahriyyāt)
Declension
Declension of adjective شَهْرِيّ (šahriyy)
| Singular | Masculine | Feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | شَهْرِي šahrī |
الشَّهْرِي aš-šahrī |
شَهْرِيَّة šahriyya |
الشَّهْرِيَّة aš-šahriyya |
| Nominative | شَهْرِيٌّ šahriyyun |
الشَّهْرِيُّ aš-šahriyyu |
شَهْرِيَّةٌ šahriyyatun |
الشَّهْرِيَّةُ aš-šahriyyatu |
| Accusative | شَهْرِيًّا šahriyyan |
الشَّهْرِيَّ aš-šahriyya |
شَهْرِيَّةً šahriyyatan |
الشَّهْرِيَّةَ aš-šahriyyata |
| Genitive | شَهْرِيٍّ šahriyyin |
الشَّهْرِيِّ aš-šahriyyi |
شَهْرِيَّةٍ šahriyyatin |
الشَّهْرِيَّةِ aš-šahriyyati |
| Dual | Masculine | Feminine | ||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | شَهْرِيَّيْن šahriyyayn |
الشَّهْرِيَّيْن aš-šahriyyayn |
شَهْرِيَّتَيْن šahriyyatayn |
الشَّهْرِيَّتَيْن aš-šahriyyatayn |
| Nominative | شَهْرِيَّانِ šahriyyāni |
الشَّهْرِيَّانِ aš-šahriyyāni |
شَهْرِيَّتَانِ šahriyyatāni |
الشَّهْرِيَّتَانِ aš-šahriyyatāni |
| Accusative | شَهْرِيَّيْنِ šahriyyayni |
الشَّهْرِيَّيْنِ aš-šahriyyayni |
شَهْرِيَّتَيْنِ šahriyyatayni |
الشَّهْرِيَّتَيْنِ aš-šahriyyatayni |
| Genitive | شَهْرِيَّيْنِ šahriyyayni |
الشَّهْرِيَّيْنِ aš-šahriyyayni |
شَهْرِيَّتَيْنِ šahriyyatayni |
الشَّهْرِيَّتَيْنِ aš-šahriyyatayni |
| Plural | Masculine | Feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Informal | شَهْرِيِّين šahriyyīn |
الشَّهْرِيِّين aš-šahriyyīn |
شَهْرِيَّات šahriyyāt |
الشَّهْرِيَّات aš-šahriyyāt |
| Nominative | شَهْرِيُّونَ šahriyyūna |
الشَّهْرِيُّونَ aš-šahriyyūna |
شَهْرِيَّاتٌ šahriyyātun |
الشَّهْرِيَّاتُ aš-šahriyyātu |
| Accusative | شَهْرِيِّينَ šahriyyīna |
الشَّهْرِيِّينَ aš-šahriyyīna |
شَهْرِيَّاتٍ šahriyyātin |
الشَّهْرِيَّاتِ aš-šahriyyāti |
| Genitive | شَهْرِيِّينَ šahriyyīna |
الشَّهْرِيِّينَ aš-šahriyyīna |
شَهْرِيَّاتٍ šahriyyātin |
الشَّهْرِيَّاتِ aš-šahriyyāti |
Etymology 2
Verb
شَهِّرِي • (šahhirī) (form II)
- second-person feminine singular active imperative of شَهَّرَ (šahhara)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.