شريك
See also: شریک
Arabic
Etymology
فَعِيل (faʿīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb شَرِكَ (šarika, “to share”), from the root ش ر ك (š-r-k); literally, "sharer".
Pronunciation
- IPA(key): /ʃa.riːk/
Noun
شَرِيك • (šarīk) m (plural شُرَكَاء (šurakāʾ), feminine شَرِيكَة (šarīka))
Declension
Declension of noun شَرِيك (šarīk)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | شَرِيك šarīk |
الشَّرِيك aš-šarīk |
شَرِيك šarīk |
Nominative | شَرِيكٌ šarīkun |
الشَّرِيكُ aš-šarīku |
شَرِيكُ šarīku |
Accusative | شَرِيكًا šarīkan |
الشَّرِيكَ aš-šarīka |
شَرِيكَ šarīka |
Genitive | شَرِيكٍ šarīkin |
الشَّرِيكِ aš-šarīki |
شَرِيكِ šarīki |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | شَرِيكَيْن šarīkayn |
الشَّرِيكَيْن aš-šarīkayn |
شَرِيكَيْ šarīkay |
Nominative | شَرِيكَانِ šarīkāni |
الشَّرِيكَانِ aš-šarīkāni |
شَرِيكَا šarīkā |
Accusative | شَرِيكَيْنِ šarīkayni |
الشَّرِيكَيْنِ aš-šarīkayni |
شَرِيكَيْ šarīkay |
Genitive | شَرِيكَيْنِ šarīkayni |
الشَّرِيكَيْنِ aš-šarīkayni |
شَرِيكَيْ šarīkay |
Plural | basic broken plural diptote | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | شُرَكَاء šurakāʾ |
الشُّرَكَاء aš-šurakāʾ |
شُرَكَاء šurakāʾ |
Nominative | شُرَكَاءُ šurakāʾu |
الشُّرَكَاءُ aš-šurakāʾu |
شُرَكَاءُ šurakāʾu |
Accusative | شُرَكَاءَ šurakāʾa |
الشُّرَكَاءَ aš-šurakāʾa |
شُرَكَاءَ šurakāʾa |
Genitive | شُرَكَاءَ šurakāʾa |
الشُّرَكَاءِ aš-šurakāʾi |
شُرَكَاءِ šurakāʾi |
References
- Steingass, Francis Joseph (1884), “شريك”, in The Student's Arabic–English Dictionary, London: W.H. Allen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.